Gebruikelijk bij crisis is dat de actiestand van bestuurders veel korte termijn oplossingen biedt, maar de lange termijn effecten om andere vaardigheden en antenne vragen. De structuur van onze samenleving, ons samenleven en de rol van de overheid en het bedrijfsleven wordt immers fundamenteel beïnvloed. Dat vraagt om een adaptief en contextgericht besturen o.b.v. improvisatievermogen. Maar er wordt meer gevraagd van bestuurders. Goed besturen gaat verder dan ‘professioneel aangeleerde competenties en vaardigheden’. Het gaat ook om authenticiteit, om voorbeeldgedrag, om consistentie van communicatie én om aandacht en betrokkenheid.

Het is een steeds grotere uitdaging voor organisaties om in een dynamische wereld de impact van een complexe crisis op eigen kracht te overleven. Samenwerking stelt organisaties in staat sneller te reageren op gezamenlijke uitdagingen, op veranderingen in de omgeving en lange termijn effecten. Insteek is, dat door gebruik te maken van elkaars kennis, competenties en netwerken meer impact kan worden gecreëerd. Vertrouwde ecosystemen kunnen een belangrijke rol spelen bij het versterken van de ketensamenwerking. Denk hierbij aan brancheorganisaties, mainports, regionale havengebieden, veiligheidsregio’s en regionale netwerken waarin gemeenten met elkaar thematisch samenwerken.

Het omgaan met de impact van een (digitale) crisis vraagt om omdenken: vanuit shock, vertragen, veiligstellen, plannen naar groeien. Hoe adequaat kun je omgaan met onvoorziene omstandigheden? Welke voorzorgsmaatregelen heb je getroffen? Hoe verankerd zijn deze in het bewustzijn van je medewerkers en toeleveranciers? Heb je een communicatiestrategie gericht op het voorkomen van reputatieschade? De mate van digitalisering van de onderneming biedt in een crisis kansen en bedreigingen. Hoe serieus de digitale dreiging is en hoe deze binnen het ecosysteem het hoofd te kunnen bieden, vormt daarbij een belangrijke opgave voor iedere ondernemer.